Narzędzie Ścieżka optymalna jako linia oblicza ścieżkę z miejsc docelowych do optymalnego miejsca źródłowego jako linię.
Danymi wynikowymi jest hostowana warstwa obiektowa.
Informacje o sposobie działania narzędzia Ścieżka optymalna jako linia
Przykłady
Poniżej przedstawiono następujące przykładowe zastosowania:
Znajdź najlepszą trasę dla nowej drogi pod względem kosztów budowy.
Znajdź najlepszą trasę żeglugową między bieżącą lokalizacją i celem.
Uwagi dotyczące korzystania
Narzędzie Ścieżka optymalna jako linia zawiera konfiguracje warstw wejściowych, ustawień ścieżki i warstwy wynikowej.
Warstwy wejściowe
Grupa Warstwy wejściowe zawiera następujące parametry:
Wejściowy raster docelowy lub obiekty to raster całkowitoliczbowy lub warstwa obiektowa identyfikujące miejsce docelowe, z którego obliczana jest odległość do najmniej kosztownego źródła.
Możesz wybrać warstwę za pomocą przycisku Warstwa lub utworzyć warstwę szkicu, która zostanie użyta jako dane wejściowe za pomocą przycisku Rysuj obiekty wejściowe. W przypadku danych wejściowych w postaci obiektów liczba obiektów jest wyświetlana poniżej nazwy warstwy. Liczba ta obejmuje wszystkie obiekty w warstwie z wyjątkiem tych, które zostały usunięte za pomocą filtra. Ustawienia środowiskowe, takie jak Zasięg przetwarzania, nie są odzwierciedlane w liczbie obiektów.
Jeśli miejsce docelowe będzie miało wartość NoData w którymkolwiek z odpowiadających mu rastrów wejściowych, zostanie ono zignorowane podczas analizy i ścieżka od tego miejsca docelowego nie zostanie obliczona.
Jeśli dane wejściowe są rastrem, musi on składać się z komórek o prawidłowych wartościach dla miejsca docelowego (zero jest wartością prawidłową), a do pozostałych komórek musi być przypisana wartość NoData.
Jeśli dane wejściowe to warstwa obiektowa, może być to warstwa punktowa, liniowa lub poligonowa.
Gdy wejściowymi danymi miejsca docelowego jest obiekt, lokalizacje źródłowe są wewnętrznie przekształcane w raster przed przeprowadzeniem analizy.
W celu wygenerowania optymalnej ścieżki ustawienie środowiska Wielkość komórki jest ignorowane i do obliczania rastra wynikowego używana jest wartość wielkości komórki wejściowego rastra kierunku powrotnego. Wzorzec rastra łączy powrotnych zostanie zmieniony, jeśli będzie ponownie próbkowany w innej rozdzielczości. Aby uniknąć pomyłek, podczas korzystania z tego narzędzia nie należy konfigurować wielkości komórki.
Gdy jako wejściowe miejsca docelowe obiektów używane są dane obiektów poligonowych, należy zachować ostrożność, jeśli chodzi o obsługę wielkości komórki danych wynikowych, zwłaszcza gdy jest ona mała względem szczegółów istniejących w danych wejściowych. Wewnętrzny proces konwersji na raster z użyciem narzędzia Poligon na raster jest stosowany z domyślnym ustawieniem Typ przypisania komórki: Środek komórki. Oznacza to, że dane, które nie znajdują się w centrum komórki, nie zostaną uwzględnione w pośrednim rasteryzowanym wynikowym miejscu docelowym i nie będą reprezentowane w obliczeniach odległości. Jeśli na przykład miejscami docelowymi są serie małych poligonów, np. obrysy zabudowy, które są niewielkie w porównaniu do wielkości komórek wynikowych, możliwe, że tylko kilka z nich znajdzie się w centrach komórek rastra wynikowego, pozornie powodując utratę wielu pozostałych podczas analizy.
Aby uniknąć tej sytuacji, jako etap pośredni można przeprowadzić rasteryzację obiektów wejściowych bezpośrednio za pomocą narzędzia Konwertuj obiekt na raster i skonfigurować parametr Pole wartości. Uzyskanego wyniku można użyć jako danych wejściowych do narzędzia Odległość, którego chcesz użyć.
Przed wygenerowaniem optymalnej ścieżki zwykle używa się jednego z poniższych narzędzi do utworzenia rastra akumulacji odległości i rastra kierunku powrotnego: Akumulacja odległości lub Przydział odległości. Są to niezbędne dane wejściowe do wygenerowania optymalnej ścieżki.
Tworzona ścieżka optymalna może być ścieżką przepływu na podstawie kierunku przepływu D8. Aby wygenerować w ten sposób optymalną ścieżkę, należy użyć rastra kierunku przepływu typu D8 jako danych wejściowych dla rastra Wejściowy raster kierunku powrotnego lub rastra kierunku przepływu. Należy również podać wartość Wejściowy raster akumulacji odległości. Jeśli parametr Twórz ścieżki sieciowe nie jest dostępny, wartość Wejściowy raster akumulacji odległości nie jest używana przy określaniu ścieżki. Niezależnie od tego, czy używasz rastra stałego, czy cyfrowego modelu wysokościowego (DEM), ścieżka będzie taka sama. Różnić się będzie jedynie wartość atrybutu na ścieżce. Jeśli jednak parametr Twórz ścieżki sieciowe jest dostępny i używany, wartość Wejściowy raster akumulacji odległości musi być równa wartości Wynikowy raster akumulacji przepływu. Więcej informacji na temat rastrów kierunku przepływu D8 można znaleźć w dokumentacji narzędzia Kierunek przepływu, a informacje na temat tworzenia rastra akumulacji zawiera dokumentacja narzędzia Akumulacja przepływu.
Pole docelowe jest polem całkowitoliczbowym, które jest używane do uzyskiwania wartości lokalizacji docelowych.
Wejściowy raster akumulacji odległości jest używany do wyznaczania optymalnej ścieżki ze źródeł do miejsc docelowych
Raster akumulacji odległości jest zwykle tworzony przy użyciu narzędzia Akumulacja odległości lub Przydział odległości. Każda komórka w rastrze akumulacji odległości reprezentuje odległość o najmniejszym akumulowanym koszcie na powierzchni z każdej komórki do zestawu komórek źródłowych.
Wejściowy raster kierunku powrotnego zawiera obliczone kierunki w stopniach. Kierunek identyfikuje sąsiednią komórkę znajdującą się na optymalnej ścieżce powrotnej prowadzącej z powrotem do źródła o najniższym koszcie akumulowanym, przy czym omijane są bariery.
Wartości należą do zakresu od 0 do 360 stopni, przy czym wartość 0 jest zarezerwowana dla komórek źródłowych. Dla kierunku wschodniego (na prawo) wartość wynosi 90, a wartości wzrastają zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (180 wskazuje południe, 270 — zachód, a 360 — północ).
Ustawienia ścieżki
Grupa Ustawienia ścieżki zawiera następujące parametry:
Typ ścieżki określa sposób interpretowania wartości i stref w wejściowych danych określających miejsca docelowe przy obliczaniu kosztu ścieżki.
Każda strefa — dla wszystkich stref w wejściowych danych określających miejsca docelowe będzie ustalana ścieżka o najniższym koszcie i jest ona zapisywana w rastrze wynikowym. Przy tej opcji ścieżka o najniższym koszcie dla każdej strefy rozpoczyna się w komórce o najniższym koszcie odległości w strefie. Jest to opcja domyślna.
Najlepsza pojedyncza — dla wszystkich komórek w wejściowych danych określających miejsca docelowe jako ścieżka o najniższym koszcie będzie wybierana ścieżka od komórki odpowiadającej minimum najmniejszych wartości kosztu ścieżek do komórek źródłowych.
Każda komórka — dla wszystkich komórek o prawidłowych wartościach w wejściowych danych określających miejsca docelowe będzie ustalana ścieżka o najniższym koszcie i będzie ona zapisywana w rastrze wynikowym. Przy tej opcji każda komórka w wejściowych danych określających miejsca docelowe jest traktowana oddzielnie, a ścieżka o najniższym koszcie jest ustalana dla każdej komórki.
Narzędzie Twórz ścieżki sieciowe określa, czy tworzone są pełne i prawdopodobnie nakładające się ścieżki z miejsc docelowych do źródeł, czy tworzone są ścieżki w sieci, które się nie nakładają.
- Niezaznaczone – tworzone będą pełne ścieżki z miejsc docelowych do źródeł, które mogą się nakładać. Jest to opcja domyślna.
- Zaznaczone – utworzone zostaną nienakładające się ścieżki sieciowe.
Warstwa wynikowa
Grupa Warstwa wynikowa zawiera następujące parametry:
Nazwa linii wynikowej to nazwa warstwy, która zostanie utworzona i dodana do mapy.
Nazwa musi być unikalna. Jeśli w instytucji istnieje już warstwa o tej samej nazwie, działanie narzędzia zakończy się niepowodzeniem i wyświetlona zostanie prośba o wybór innej nazwy.
- Opcja Zapisz w folderze określa nazwę folderu na stronie Moje zasoby, w którym zostaną zapisane dane wynikowe.
Ograniczenie
Przycisk Rysuj obiekty wejściowe nie jest dostępny w przeglądarce Scene Viewer.
Środowiska
Ustawienia środowiskowe dotyczące analiz to dodatkowe parametry wpływające na wyniki działania narzędzia. Dostęp do ustawień środowiskowych narzędzia dotyczących analiz można uzyskać z poziomu grupy parametrów Ustawienia środowiskowe.
To narzędzie honoruje środowisko analityczne Wynikowy układ współrzędnych.
Kredyty
To narzędzie zużywa kredyty.
Użyj opcji Szacuj liczbę kredytów, aby obliczyć liczbę kredytów potrzebnych do uruchomienia narzędzia. Więcej informacji można znaleźć w temacie Informacje o kredytach na potrzeby analizy przestrzennej.
Dane wynikowe
To narzędzie tworzy hostowaną warstwę obiektową z optymalnymi ścieżkami jako wynikowymi obiektami liniowymi.
Wynikowy obiekt poliliniowy zawiera pole DestID i pole PathCost. Pole DestID określa miejsce docelowe, do którego prowadzą poszczególne linie. Pole PathCost przedstawia całkowity zakumulowany koszt każdej ścieżki. Jeśli dane wynikowe są zapisywane w geobazie plikowej, dołączane jest pole shape_length zawierające łączną długość ścieżki najmniejszego kosztu.
Wymagania dotyczące użytkowania
To narzędzie wymaga następujących typów użytkownika i konfiguracji:
- Typ użytkownika Professional lub Professional Plus
- Rola Publikujący, Facylitator lub Administrator albo odpowiadająca tym rolom rola niestandardowa z uprawnieniem Analiza zobrazowań.
Zasoby
Aby dowiedzieć się więcej, skorzystaj z następujących zasobów:
- Sposób działania narzędzia Ścieżka optymalna jako linia
- Ścieżka optymalna jako linia w ArcGIS REST API
- optimal_path_as_line w ArcGIS API for Python
- Ścieżka optymalna jako linia w aplikacji ArcGIS Pro z rozszerzeniem Analiza rastrowa
- Ścieżka optymalna jako linia w aplikacji ArcGIS Pro z rozszerzeniem Spatial Analyst