Tworzenie i używanie kartogramu

Do tworzenia kartogramów stosuje się typ symbolu tworzenia inteligentnych map Liczności i ilości (kolor), aby przedstawić znormalizowane dane w postaci cieniowanych punktów, linii lub obszarów. Kartogramy ułatwiają udzielanie odpowiedzi na takie pytania dotyczące danych, jak: Jak mają się do siebie wskaźniki lub udziały procentowe poszczególnych obiektów geograficznych?

Przykład

Analityk kryminolog bada częstotliwość popełniania przestępstw w mieście oraz korelację między przestępczością, a innymi problemami społecznymi, na przykład wysoką stopą bezrobocia. Władze miasta zamierzają wykorzystać wyniki tych badań do wdrożenia w mieście nowych programów społecznych mających na celu zmniejszenie przestępczości. Do wizualizacji stopy bezrobocia w okręgach policyjnych w mieście oraz do porównania wskaźników bezrobocia i przestępczości można wykorzystać kartogram.

Ciemniejsze obszary powyższej mapy oznaczają wysokie stopy bezrobocia, a obszary jaśniejsze — niskie.

Tworzenie kartogramu

Kartogram jest tworzony automatycznie, gdy do utworzenia mapy zostanie użyte pole wskaźnika/współczynnika. Do utworzenia kartogramu można również użyć pola liczbowego, przełączając ustawienie właściwości Typ symbolu z Liczności i ilości (Rozmiar) na Liczności i ilości (Kolor). Jeśli dane liczbowe są używane do tworzenia kartogramu, należy je znormalizować, korzystając z parametru Dzielone przez.

Aby utworzyć kartogram zawierający wskaźniki, współczynniki bądź proporcje, wykonaj następujące czynności:

1. Rozwiń zestaw danych na panelu danych, by były widoczne pola.
2. Wybierz pole wskaźnika/współczynnika .

   Wskazówka:

   Jeśli w polu liczbowym są wartości wskaźnika/współczynnika , można zmienić typ pola, klikając ikonę pola i wybierając opcję Wskaźnik/współczynnik.

   Można wyszukiwać pola przy użyciu paska wyszukiwania na panelu danych.

3. Przeciągnij pole na stronę, do strefy upuszczania Mapa. Zostanie utworzony kartogram używający ustawienia Liczności i ilości (Kolor) dla właściwości Typ symbolu.

   Notatka:

   Aby utworzyć mapę, możesz również wybrać pole i kliknąć przycisk Mapa powyżej panelu danych.

   Podczas tworzenia mapy przy użyciu pola wskaźnika/współczynnika domyślnie jest stosowany typ symbolu Liczności i ilości (Kolor) tworzenia inteligentnych map. Typ symbolu Liczności i ilości (Kolor) może być także stosowany do map utworzonych przy użyciu pola liczbowego.

Aby utworzyć kartogram stosujący normalizację danych, należy postępować zgodnie z poniższymi wskazówkami:

1. Rozwiń zestaw danych na panelu danych, by były widoczne pola.
2. Wybierz pole liczbowe . Liczba powinna określać wartość sumaryczną, jak np. liczba przestępstw lub sprzedaż ogółem.

   Wskazówka:

   Można wyszukiwać pola przy użyciu paska wyszukiwania na panelu danych.

3. Przeciągnij pole na stronę, do strefy upuszczania Mapa. Zostanie utworzona mapa z symbolami stopniowanymi.

   Notatka:

   Aby utworzyć mapę, możesz również wybrać pole i kliknąć przycisk Mapa powyżej panelu danych.

4. Rozwiń legendę, aby wyświetlić panel Opcje warstwy.
5. Przejdź na kartę Symbolizacja .
6. Zmień ustawienie właściwości Typ symbolu na Liczności i ilości (Kolor).
7. Wybierz pole liczbowe dla parametru Dzielone przez. Pole powinno zawierać liczbę, która zostanie użyta do utworzenia proporcji na podstawie pierwszego pola liczbowego, takiego jak np. łączna populacja.

Uwagi dotyczące korzystania

Panel Opcje warstwy jest dostępny po kliknięciu strzałki znajdującej się obok nazwy warstwy. Zawiera on następujące opcje konfiguracji:

• Karta Legenda umożliwia wyświetlenie wartości klasyfikacji oraz zliczeń poszczególnych klas, a także dokonanie wyboru na podstawie klas.
• Użyj karty Symbolizacja , aby wykonać poniższe czynności:
  • Zmień pole wyświetlane na mapie lub przełącz się na mapę innego typu.
  • Zmień statystyki dla wyświetlanego pola. Ta opcja jest dostępna tylko wtedy, gdy włączono lokalizację dla zestawu danych zawierającego zagregowane obiekty lub jeśli zestaw danych został utworzony przy użyciu agregacji przestrzennej. Więcej informacji na ten temat zawierają sekcje Włączanie lokalizacji i Agregacja przestrzenna.
  • Zmień typ klasyfikacji i liczbę klas.
  • Zmień, dodaj lub usuń pole Dzielone przez.
• Na karcie Opis można skonfigurować okna podręczne mapy dla warstwy i włączyć etykiety.
• Użyj karty Wygląd, aby wykonać poniższe czynności:
  • Symbole – zmiana właściwości stylu symbolu, takich jak paleta kolorów, grubość i kolor obrysu oraz przezroczystość warstwy.
  • Efekty warstwy — włączanie efektów poświaty i cienia.
• Użyj karty Atrybuty , aby wyświetlić szczegóły obiektów zaznaczonych na mapie.

Użyj przycisku Odwróć kartę , aby odwrócić kartę mapy na drugą stronę. Na tylnej stronie karty wyświetlane są statystyki oraz znajduje się pole tekstowe, w którym można wpisać opis mapy.

Jak działa kartogram

W procesie określanym mianem klasyfikacji danych stopniowane wartości liczbowe są grupowane w zakresy, a każdy zakres klasyfikacji jest reprezentowany przez odcień lub kolor skali barw. Wartości powinny być proporcjami w celu zmniejszenia odchyleń wynikających z różnych wielkości obszarów.

Klasyfikacja danych

W przypadku kartogramów dostępne są następujące opcje klasyfikacji:

Metoda klasyfikacji	Opis	Przykład
Naturalne przerwy	Klasy są oparte na naturalnych grupach właściwych dla danych. To jest klasyfikacja domyślna. Metodę naturalnych przerw należy stosować w celu podkreślenia naturalnych grup właściwych dla danych. Nie należy używać tej metody do porównywania map utworzonych przy użyciu różnych danych.	Użyj metody naturalnych przerw do porównania wskaźników przestępczości w dzielnicach miasta. Wskaźniki przestępczości zostaną pogrupowane w taki sposób, że dzielnice o podobnym wskaźniku przestępczości będą prezentowane za pomocą tego samego koloru.
Równe przedziały	Dzieli zakres wartości atrybutu na grupy o jednakowych rozmiarach. Klasyfikacja równych przedziałów uwydatnia wielkość atrybutu względem pozostałych wartości i powinna być stosowana w przypadku danych mieszczących się w zbliżonych zakresach.	Użyj tej metody do porównania procentowego udziału drzew zaatakowanych przez korniki w poszczególnych parkach na obszarze powiatu. Wartości procentowe mieszczą się w zakresie od 0 do 100. W przypadku wybrania stosowania czterech koszy klasy będą oparte na 25% przedziałach.
Kwantyle	Dzieli atrybuty na kosze o jednakowej liczbie obiektów. Klasyfikacja kwantylowa może zniekształcić wygląd mapy przez umieszczenie podobnych wartości w różnych klasach. Z tego powodu tej metody klasyfikacji należy używać w przypadku danych względnie jednolitych. Klasyfikacji kwantylowej można też używać jako metody wizualnego zaszeregowania.	Użyj interwałów kwantylowych do porównania wskaźników bezrobocia w różnych stanach na terenie Stanów Zjednoczonych. W przypadku stosowania pięciu koszy dla 50 stanów oraz Dystryktu Kolumbii na kosz będzie przypadać ok. 10 stanów. Wyniki mogą zostać wykorzystane do przedstawienia wskaźników bezrobocia uszeregowanych w grupach liczących 10 pozycji.
Odchylenie standardowe	Klasyfikuje obiekt na podstawie tego, na ile atrybuty obiektu różnią się od średniej. Metoda odchylenia standardowego sprawdza się najlepiej w przypadku zestawów danych o rozkładzie normalnym, a także w analizach, w których istotna jest wartość średnia lub odchylenie od wartości średniej. Wskazówka: Spróbuj połączyć klasyfikację według odchylenia standardowego z rozbieżną skalą barw. Rozbieżna skala barw przypisuje ciemne odcienie na niższych i wyższych krańcach oraz kolor neutralny pośrodku.	Użyj klasyfikacji według odchylenia standardowego i rozbieżnej skali barw do porównania oczekiwanej średniej długości życia w różnych krajach. Kraje o najwyższej i najniższej oczekiwanej średniej długości życia będą wyświetlane w różnych odcieniach jasności. Im bliżej średniej dla całego świata oczekiwanej długości życia znajdzie się klasa, tym jaśniejsze kolory zostaną użyte.
Niesklasyfikowane	Dane liczbowe są wyświetlane na skali ciągłej, a nie w klasach dyskretnych. Metody Nieklasyfikowane należy użyć w celu uwidocznienia stopniowych zmian danych.	Użyj nieklasyfikowanej skali barw, aby nadać styl pomiarom średniej temperatury dokonywanym w określonym przedziale czasu w regularnie rozmieszczonych stacjach meteorologicznych. Punkty będą wskazywać stopniowe zmiany temperatury na badanym obszarze.
Manualnie	Odpowiednie dla danych granice klas należy dodać ręcznie. Metody ręcznej należy użyć w przypadku, gdy do danych trzeba zastosować znane zakresy, na przykład przy tworzeniu kilku map z tymi samymi koszami.	Użyj ręcznej klasyfikacji w celu porównania średniego dochodu gospodarstwa domowego w poszczególnych dzielnicach miasta na przestrzeni czasu. Ręcznej klasyfikacji można użyć w celu wykorzystania tych samych koszy na obu mapach, co pozwoli na stosowanie wzorców i porównań nieobarczonych fałszywymi założeniami wynikającymi z różnic między klasyfikacjami.

Normalizacja i dane proporcjonalne

Nadawanie stylu mapie przy użyciu kolorów stopniowanych, jak w przypadku kartogramów, może prowadzić do błędnej interpretacji wizualnej, szczególnie gdy obiektami na mapie są obszary o różnej wielkości lub różnej populacji. W tych przypadkach większe obszary w sposób naturalny przyciągają uwagę, zwłaszcza jeśli są one oznaczone ciemniejszymi kolorami. Można przeciwdziałać odchyleniom wynikającym z różnych rozmiarów obszarów na kartogramach poprzez stosowanie na mapach stylu opartego na wartościach średnich, proporcjach, wskaźnikach i współczynnikach, a nie na łącznych wartościach. Gdy danymi wyświetlanymi na mapie są wartości proporcjonalne, brane są pod uwagę różnice między obiektami, którymi mogą być np. liczba ludności, pole powierzchni albo inna wielkość.

(Po lewej) Łączna liczba restauracji w każdym powiecie. Ta mapa pokazuje wartości łączne i z tego powodu nie powinna używać kolorów stopniowanych. Z prawej - liczba restauracji przypadających na osobę w każdym powiecie. Ta mapa pokazuje wartości proporcjonalne, tak więc odpowiednim typem jest kartogram.

Obie powyższe mapy używają kolorów w celu pokazania liczby restauracji według powiatów. Ale mapa widoczna po lewej stronie pokazuje łączną liczbę restauracji, natomiast mapa widoczna po prawej stronie pokazuje liczbę restauracji przypadających na osobę. Między hrabstwami występują pewne różnice pod względem obszaru, ale największe różnice dotyczą populacji w poszczególnych powiatach. Kombinacja dużych obszarów i dużej liczby restauracji wyróżnia takie obiekty, jak obszar Long Island i Boston, nawet spośród mniejszych powiatów w Nowym Jorku, o tym samym kolorze. Jeśli jednak zostanie uwzględniona populacja w poszczególnych powiatach, jak w przypadku mapy po prawej stronie, widać, że powiaty leżące wokół przylądka Cape Cod oraz tereny położone w głębi lądu mają większą liczbę restauracji na osobę, a większość pozostałych powiatów ma liczbę restauracji na osobę bliską średniej. Mapa przedstawiająca dane przypadające na osobę jest prawidłowym kartogramem.

Notatka:

Jeśli chcesz utworzyć mapę liczności albo wartości łącznych, takich jak np. liczba restauracji w poszczególnych powiatach, może to być mapa z symbolami stopniowanymi.

Jeśli chcesz utworzyć kartogram, ale nie dysponujesz danymi proporcjonalnymi, możesz utworzyć proporcje w procesie zwanym normalizacją. W trakcie normalizacji danych używa się wartości liczbowej, jak np. łączna liczba przestępstw, dzieli się ją przez inną liczbę, taką jak całkowita liczba ludności, w celu utworzenia wartości proporcjonalnej. Normalizacja może być dokonana podczas tworzenia kartogramu z użyciem parametru Dzielone przez dostępnego na karcie Symbolizacja . W powyższym przykładzie łączna liczba restauracji w każdym powiecie została znormalizowana przy użyciu wartości całkowitej liczby ludności w powiecie.

Zasoby

Aby dowiedzieć się więcej, skorzystaj z następujących zasobów:

• Tworzenie mapy
• Opcje warstwy mapy
• Wyświetlanie okien podręcznych