Do zestawu danych można dodawać nowe pola i można je obliczać za pomocą tabeli danych lub inżynierii danych. Pola obliczane umożliwiają tworzenie wartości, takich jak tempo wzrostu, strata wyrażona procentowo i zmiana w czasie, przez wybór pól z zestawu danych oraz zastosowanie operatorów i funkcji.
Pola można także obliczać przy użyciu pozycji Oblicz zmianę procentową, Oblicz współczynnik oraz Oblicz wskaźnik Z na karcie Znajdź odpowiedzi.
Wskazówka:
Tabela danych umożliwia dodanie danych znormalizowanych do zestawu danych na potrzeby map, diagramów i tabel. Gdy dane zostaną obliczone i dodane do zestawu danych, należy zmienić typ pola, aby określić je jako pole wskaźnika/współczynnika . Więcej informacji o normalizacji danych można znaleźć w temacie Kartogramy.
Obliczanie pola w tabeli danych
Pola obliczone w tabeli danych pojawiają się tylko w skoroszycie i nie są dodawane do oryginalnego zestawu danych. Aby zachować obliczone pole poza skoroszytem, można utworzyć nową warstwę obiektową przez udostępnienie zestawu danych lub korzystając z inżynierii danych.
Notatka:
Tabela danych udostępnia reprezentatywny widok danych. Ma do niej zastosowanie limit wyświetlania wynoszący 2000 wierszy. Posortowanie tabeli w kolejności rosnącej i malejącej umożliwia wyświetlenie 2000 początkowych i 2000 końcowych wierszy. Wszystkie obliczenia są wykonywane na pełnym zestawie danych.
Wykonaj następujące czynności, aby obliczyć pole w tabeli danych:
- Otwórz skoroszyt i w razie potrzeby dodaj dane.
- Na panelu danych kliknij przycisk Opcje zestawu danych znajdujący się obok zestawu danych, do którego chcesz dodać pole obliczane.
- Kliknij opcję Wyświetl tabelę danych.
- Kliknij + Pole.
Do tabeli zostanie dołączona kolumna o nazwie Nowe pole.
Notatka:
Można zmieniać wielkość i kolejność kolumn, ale zmiany te nie zostaną zapisane.
- Kliknij nagłówek nowej kolumny i podaj bardziej opisową nazwę.
- Kliknij przycisk fx lub pole Wprowadź funkcję obliczeniową, aby wyświetlić menu z funkcjami, nazwami pól i operatorami służącymi do budowania formuł.
Każdy z przycisków w menu fx można także zastąpić równoważnym poleceniem klawiaturowym.
- W zależności od potrzeb do wykonania obliczeń można użyć funkcji, pól i operatorów.
- Kliknij przycisk Uruchom.
Jeśli przycisk Uruchom nie jest aktywny, wówczas w składni obliczenia występuje błąd.
Nowe pole obliczone zostanie wyświetlone na końcu zestawu danych. Obliczane pole można usunąć, zaznaczając je i klikając przycisk Usuń pole obliczane .
Obliczanie kolumny przy użyciu inżynierii danych
Notatka:
Inżynieria danych jest dostępna w aplikacji Insights desktop. Do aplikacji Insights desktop mają dostęp wszyscy użytkownicy aplikacji Insights in ArcGIS Online i Insights in ArcGIS Enterprise. Więcej informacji na ten temat zawiera sekcja Wprowadzenie do ArcGIS Insights.
Inżynieria danych jest obecnie dostępna w wersji przedpremierowej.
Narzędzie Oblicz kolumnę można dodać do modelu danych. Umożliwia ono dodawanie kolumn do wynikowego zestawu danych. Kolumny obliczone w skoroszycie danych są trwale dodawane do wynikowego zestawu danych; nie pozostają jedynie w skoroszycie.
Wykonaj następujące czynności, aby obliczyć kolumnę przy użyciu inżynierii danych:
- Otwórz skoroszyt w aplikacji Insights desktop i w razie potrzeby dodaj dane.
- Na bocznym pasku narzędzi kliknij przycisk Oblicz kolumnę .
- W parametrze Nazwa nowej kolumny wpisz nazwę nowej kolumny.
Notatka:
W bazach danych obsługiwanych w aplikacji Insights nazwy kolumn mogą zawierać tylko litery, cyfry i podkreślenia. Nieobsługiwane znaki w nazwach kolumn są konwertowane na podkreślenia podczas zapisywania w bazie danych (na przykład nazwa population/sq mile zostanie przekonwertowana na population_sq_mile). Najlepiej użyć nazwy kolumny, która zawiera tylko obsługiwane znaki, a następnie, jeśli to konieczne zaktualizować alias kolumny za pomocą innych znaków.
- W polu Wyrażenie w kolumnie użyj wymaganych funkcji, nazw kolumn i operatorów do wykonania obliczenia.
Każdy z przycisków można także zastąpić równoważnym poleceniem klawiaturowym.
Notatka:
Jeśli skoroszyt danych zawiera więcej niż jeden zestaw danych, opcje wprowadzania danych zależą od aktywnej tabeli.
- Kliknij przycisk Uruchom.
Jeśli przycisk Uruchom nie jest aktywny, wówczas w składni obliczenia występuje błąd.
Nowo obliczona kolumna zostanie dodana do tabeli, a narzędzie Oblicz kolumnę zostanie dodane do modelu danych.
Operatory
Obliczenie wartości pola może wymagać zastosowania zarówno operatorów matematycznych, jak i logicznych. Podczas obliczania pól można stosować następujące operatory:
Operator | Korzystanie z |
---|---|
+ | Dodawanie. |
- | Odejmowanie. |
× | Mnożenie. Równoważne polecenie klawiaturowe to *. |
÷ | Dzielenie. Równoważne polecenie klawiaturowe to /. |
xy | Funkcja potęgowania. Równoważne polecenie klawiaturowe to ^. |
< | Mniejsze niż. |
> | Większe niż. |
= | Jest równe. |
<= | Mniejsze lub równe. |
>= | Większe lub równe. |
<> | Różne. |
, | Przecinek używany jako separator między elementami składniowymi w funkcjach. |
( | Lewy nawias. |
) | Prawy nawias. |
AND | Operator logiczny, w przypadku którego wszystkie warunki muszą być spełnione. |
OR | Operator logiczny, w przypadku którego jeden z warunków musi być spełniony. |
IS NULL | Operator binarny testujący, czy wartości w polu wynoszą null. Jeśli testowana wartość nie wynosi null, jest przypisywana wynikowa wartość 0, a jeśli testowana wartość wynosi null, jest przypisywana wynikowa wartość 1. |
IS NOT NULL | Operator binarny testujący, czy wartości w polach nie wynoszą null. Jeśli testowana wartość wynosi null, jest przypisywana wynikowa wartość 0, a jeśli testowana wartość nie wynosi null, jest przypisywana wynikowa wartość 1. |
Notatka:
Operatory matematyczne, takie jak +, -, > i =, są kompatybilne z polami liczbowymi i polami wskaźników/współczynników. Zamiast niektórych operatorów matematycznych w przypadku pól znakowych i pól daty/czasu można użyć odpowiednio funkcji CONCATENATE() i DATEDIF().
Operatory IS NULL i IS NOT NULL są zgodne ze wszystkimi typami pól (ciągami znakowymi, liczbami, wskaźnikami/współczynnikami oraz datami/czasem), z wyjątkiem lokalizacji. Niektóre pola znakowe o wartościach null można skonfigurować jako puste ciągi znakowe. W takich przypadkach operatory IS NULL oraz IS NOT NULL nie zwrócą oczekiwanych wyników. Należy użyć odpowiednio wyrażeń field="" i field<>"" zamiast operatorów field IS NULL i field IS NOT NULL.
Operatory AND i OR mogą służyć do łączenia warunków o innej składni niż odpowiadające im funkcje logiczne. W poniższych przykładach zaprezentowano równoważne obliczenia wykonywane z użyciem funkcji i operatorów:
Notatka:
Podczas obliczania pól operatory AND i OR muszą być używane wraz z funkcją IF().
Funkcja | Operator |
---|---|
IF(AND(MeanAge>=18, MeanAge<=33),"Millennial","Other") | IF(MeanAge>=18 AND MeanAge<=33,"Millennial","Other") |
IF(OR(Crime="Theft", Crime="Theft from vehicle", Crime="Shoplifting"), "Larceny", "Other") | IF(Crime="Theft" OR Crime="Theft from vehicle" OR Crime="Shoplifting", "Larceny", "Other") |
Funkcje
Dostęp do funkcji można uzyskać za pomocą przycisku fx lub pola Wprowadź funkcję obliczeniową znajdującego się w tabeli danych. Istnieją cztery typy funkcji: ciągów znakowych, numeryczne, daty i logiczne.
W przypadku dodania do obliczenia funkcji zostanie wyświetlone okno podręczne zawierające składnię tej funkcji. To okno podręczne można usunąć za pomocą przycisku zamykania lub ponownie je wyświetlić, klikając daną funkcję w polu Wprowadź funkcję obliczeniową.
Funkcje ciągów znakowych
Większość funkcji ciągów znakowych generuje wynikowe ciągi znakowe na podstawie wejściowych ciągów znakowych. Istnieją dwa wyjątki. Są to funkcje VALUE() i FIND(), które na podstawie wejściowych ciągów znakowych generują liczbowe dane wynikowe.
Tekstem wejściowym w funkcjach ciągów znakowych może być literał (tekst ujęty w cudzysłowy) lub wartości pól kategorii. W poniższej tabeli przedstawiono przykłady pól kategorii oraz wartości, które mogą znajdować się w tych polach. Znaki cudzysłowu używane w wartościach pól wskazują, że w polach znajdują się dane jakościowe.
Składnia | Opis | Przykład |
---|---|---|
CONCATENATE(text1, [text2], ... ) | Łączy dwa lub większą liczbę wartości znakowych. | Zestaw danych szkół w Kalifornii zawiera pola przeznaczone na nazwę ulicy, miejscowość i kod pocztowy. Pojedyncze pole z adresem pocztowym można utworzyć przy użyciu funkcji CONCATENATE():
|
FIND(find_text, within_text, [start_num]) | Zwraca pozycję określonego tekstu (znak bądź znaki) w obrębie pola znakowego lub tekstowego. Funkcja FIND() może być najbardziej przydatna w połączeniu z innymi funkcjami, takimi jak MID(), LEFT() lub RIGHT(). | Zestaw danych zawiera pole adresu z ulicą (nr domu i nazwa ulicy). Aby sklasyfikować dane według ulicy, nazwę ulicy należy usunąć z pozostałej części adresu za pomocą funkcji MID(). Ponieważ jednak każdy numer domu ma inną długość, argument start_num może być w każdym wierszu inny. Wartość argumentu start_num można znaleźć za pomocą funkcji FIND():
|
LEFT(text, [num_chars]) | Zwraca część pola tekstowego.
| Zestaw danych dotyczących wypadków drogowych zawiera pole kategorii zawierające dzień wypadku, w tym dzień tygodnia, datę i rok. Aby przeprowadzić badanie wypadków w zależności od dnia tygodnia, można obliczyć nowe pole zawierające trzy pierwsze znaki pola (począwszy od dnia tygodnia) przy użyciu funkcji LEFT():
|
LOWER(text) | Zwraca wyrażenie znakowe po przekształceniu wszystkich danych na małe litery. | Wydział prac publicznych kompletuje listę znaków drogowych, które wymagają wymiany. Wraz z dodawaniem nowych pozycji do listy format pola Status przestał być znormalizowany, co utrudnia wyświetlanie znaków o unikalnych wartościach. Pole Status można znormalizować, zamieniając wszystkie litery na małe przy użyciu funkcji LOWER():
|
MID(text, start_num, [num_chars]) | Zwraca część pola tekstowego.
| Zestaw danych szkół w Kalifornii zawiera pola przeznaczone na nazwę ulicy, miejscowość i kod pocztowy. Nazwę ulicy można wydzielić z adresu przy użyciu funkcji MID():
|
RIGHT(text, [num_chars]) | Zwraca część pola tekstowego.
| Zestaw danych o parkach narodowych zawiera pole z nazwą parku i kodem stanu składającym się z dwóch znaków. Aby przedstawić parki według stanów, można dodać nowe pole obliczone przy użyciu funkcji RIGHT():
|
SUBSTITUTE(source_text, old_text, new_text) | Zastępuje stary tekst w ciągu znakowym podanym nowym tekstem.
| Zestaw danych lokalizacji uszkodzeń nawierzchni jezdni zawiera pole z nazwami ulic. Zestaw danych należy zaktualizować po zmianie nazwy ulicy z Main Street na 5th Street. Pole street_name można zaktualizować za pomocą funkcji SUBSTITUTE():
Notatka:Funkcja SUBSTITUTE() spowoduje zastąpienie wszystkich wystąpień wartości argumentu old_text wartością argumentu new_text. Na przykład wynikiem działania funkcji SUBSTITUTE("aba", "a", "c") jest tekst „cbc”. |
TRIM(text) | Zwraca ciąg znakowy, z którego usunięto końcowe spacje. | Usługa obiektowa zawiera pola tekstowe z dodatkowymi spacjami na początku i na końcu wartości. Dodatkowe spacje można usunąć za pomocą funkcji TRIM():
|
UPPER(text) | Zwraca wyrażenie znakowe po przekształceniu wszystkich danych na wielkie litery. | Zestaw danych z lokalizacjami central organizacji pozarządowych zawiera pole z pełną nazwą organizacji i jej akronimem (jeśli jest używany). Akronimy można znormalizować, zamieniając wszystkie litery na wielkie przy użyciu funkcji UPPER():
|
VALUE(text, [format]) | Przekształca tekst w liczbę.
Notatka:Funkcje zagnieżdżone w funkcji VALUE() mogą generować nieoczekiwane wyniki, jeśli argument format nie zostanie określony. Dlatego zaleca się określanie argumentu format podczas korzystania z funkcji VALUE(). Funkcja VALUE() nie obsługuje obecnie przekształcania tekstu na liczby ujemne. | Zestaw danych dotyczących sklepów detalicznych zawiera pole kategorii zawierające kwotę przychodu. Pole Revenue można przekształcić na wartości liczbowe przy użyciu funkcji VALUE().
|
Funkcje liczbowe
Funkcje liczbowe generują liczbowe dane wynikowe na podstawie liczbowych danych wejściowych. Funkcje liczbowe są najczęściej używane w połączeniu z innymi funkcjami lub w celu przeprowadzenia transformacji danych.
Wejściowymi wartościami liczbowymi mogą być literały liczbowe lub pola liczbowe. W niektórych z poniższych przykładów danymi wejściowymi są liczby, a nie pola, co pozwala lepiej zilustrować użycie poszczególnych funkcji.
Składnia | Opis | Przykład |
---|---|---|
ABS(number) | Zwraca wartość bezwzględną. |
|
AVG(number) | Zwraca wartość średnią. |
|
CEILING(number) | Zaokrągla liczbę w górę do najbliższej wielokrotności wartości 1. |
|
COS(number) | Cosinus trygonometryczny kąta podanego w radianach. Do przekształcenia stopni w radiany można użyć następującego wzoru:
|
|
FLOOR(number) | Zaokrągla liczbę w dół do najbliższej wielokrotności wartości 1. |
|
LN(number) | Logarytm naturalny określonego wyrażenia zmiennoprzecinkowego. Podstawą logarytmu naturalnego jest liczba e (równa w przybliżeniu 2,72) |
|
LOG(number) | Logarytm o określonej podstawie z podanej liczby. Domyślną podstawą jest 10. |
|
MAX(number) lub MAX(date) | Zwraca wartość maksymalną. |
|
MIN(number) lub MIN(date) | Zwraca wartości minimalną. |
|
PERCENTTOTAL(number) | Oblicza wartość procentową każdej wartości pola przy użyciu sumy pola. |
|
POWER(number, power) | Wartość wyrażenia podniesiona do określonej potęgi. |
|
ROUND(number, num_digits) | Zaokrągla wartości liczbowe do określonej liczby cyfr.
|
|
SIN(number) | Sinus trygonometryczny kąta podanego w radianach. Do przekształcenia stopni w radiany można użyć następującego wzoru:
|
|
STDEV(number) | Odchylenie standardowe pola liczbowego. |
|
SUM(number) | Zwraca wartość łączną. |
|
TAN(number) | Zwraca wartość funkcji tangens dla wyrażenia wejściowego. Do przekształcenia stopni w radiany można użyć następującego wzoru:
|
|
Funkcje daty
Danymi wejściowymi w funkcjach daty mogą być pola daty lub wartości tekstowe, a niektóre funkcje daty nie wymagają żadnych danych wejściowych. Funkcja DATEVALUE() może zastępować pole daty w funkcji DATEDIF() lub TIMEDIF().
Notatka:
Pola daty/czasu używane w funkcjach DATEDIF() i DATEADD() muszą mieć format, który zawiera datę (czyli datę i czas lub tylko datę). Pola daty/czasu zawierające tylko czas nie będą akceptowane.
Pola daty/czasu używane w funkcji TIMEDIF() muszą mieć format, który zawiera czas (czyli datę i czas lub tylko czas). Pola daty/czasu zawierające tylko datę nie będą akceptowane.
Obsługiwane są następujące separatory daty: kropka (.), myślnik (-) i ukośnik (/).
Składnia | Opis | Przykład |
---|---|---|
DATE(year, month, day, [hour, minute, second], [AM/PM]) | Tworzy pole daty/czasu przy użyciu trzech lub większej liczby oddzielnych pól bądź wartości. Akceptowane są następujące specyfikacje:
Notatka:Wszystkie pola wejściowe mogą zawierać liczby lub ciągi znakowe, z wyjątkiem parametru AM/PM. Liczby muszą być całkowite. Lata zapisane dwoma cyframi muszą być ciągami znakowymi. Jeśli funkcja DATE() jest używana z zestawem danych bazy danych i określone zostały dowolne parametry czasu (hour, minute lub second), wartość wejściową należy wprowadzić dla wszystkich parametrów czasu. | Zestaw danych dotyczących restauracji zawiera pola znakowe z datą i czasem ostatnich kontroli sanitarnych. Pole daty na potrzeby inspekcji można utworzyć przy użyciu funkcji DATE():
Notatka:Data wynikowa w tym przykładzie ma format 24-godzinny. Aby użyć zegara 12-godzinnego, należy określić parametr AM lub PM. Tę samą przykładową funkcję można zapisać w postaci DATE(2016, Month, Day, Hour, Min, 00, "AM"). |
TIME(hour, minute, second) | Tworzy pole daty/czasu przy użyciu trzech oddzielnych pól bądź wartości. Akceptowane są następujące specyfikacje:
Notatka:Wszystkie pola wejściowe mogą zawierać liczby lub ciągi znakowe, z wyjątkiem parametru AM/PM. Liczby muszą być całkowite. | Zestaw danych zapisów szpitalnych zawiera czasy przyjazdu pacjenta. Pole czasu w rekordach tego zestawu można utworzyć przy użyciu funkcji TIME():
Notatka:Czas wynikowy w tym przykładzie ma format 24-godzinny. Aby użyć zegara 12-godzinnego, należy określić parametr AM lub PM. Tę samą przykładową funkcję można zapisać w postaci TIME(Hour, Min, 00, "AM"). |
DATEADD(date, integer, [unit]) | Dodaje określoną ilość czasu do dat w polu wejściowym.
Jeśli nie zostaną podane jednostki, zostaną użyte "D". Gdy do pola daty/czasu są dodawane miesiące, wartością wyjściową będzie ten sam dzień miesiąca, niezależnie od liczby dni w danym miesiącu. Jeśli dany dzień miesiąca nie jest poprawny w nowym miesiącu, używany jest ostatni dzień miesiąca. Jeśli na przykład w wyniku przeprowadzenia obliczenia do pola wejściowego zostaną dodane trzy miesiące, a jedną z oryginalnych dat jest 30 listopada 2021, wówczas wartość wyjściowa (30 lutego 2022) jest nieprawidłowa. Wynik zostanie zapisany jako 28 lutego 2022, ponieważ 2022 nie jest rokiem przestępnym. | Zakład opieki zdrowotnej jest odpowiedzialny za ewidencjonowanie szczepień przeprowadzanych wśród pacjentów w danym rejonie. Pełny cykl szczepień obejmuje dwie dawki, a odstęp między podaniem każdej z dawek musi wynosić co najmniej 60 dni i nie więcej niż 180 dni. Używając funkcji DATEADD(), można utworzyć pola zawierające pierwszą możliwą datę podania pacjentowi drugiej dawki i ostateczny termin jej podania. Pierwsza możliwa data:
Ostateczny termin:
|
TIMEADD(time, integer, unit) | Dodaje określoną ilość czasu do danych czasowych w polu wejściowym.
| Zestaw danych zawiera daty i dane czasowe zarejestrowane w uniwersalnym czasie koordynowanym (UTC). Pojawiła się konieczność przekształcenia ich zgodnie z czasem CST. Pole daty czasu z danymi czasowymi w formacie CST można utworzyć przy użyciu funkcji TIMEADD():
|
DATEDIF(start_date, end_date, [unit]) | Oblicza czas, jaki upłynął między dwiema datami. Data reprezentowana przez argument start_date musi być wcześniejsza niż data reprezentowana przez argument end_date. W przeciwnym razie wartość wynikowa będzie ujemna.
Jeśli nie zostaną podane jednostki, zostaną użyte "D". Zaokrąglanie wyników jest w przypadku poszczególnych jednostek realizowane w następujący sposób:
| Zestaw danych dotyczących restauracji zawiera daty ostatnich kontroli sanepidu. Liczbę dni, które upłynęły między kontrolami sanepidu, można obliczyć przy użyciu funkcji DATEDIF(): Przykład 1:
Przykład 2:
Przykład 3:
|
TIMEDIF(start_time, end_time, [unit]) | Oblicza czas, jaki upłynął między dwiema wartościami daty/czasu. Data reprezentowana przez argument start_time musi być wcześniejsza niż data reprezentowana przez argument end_time. W przeciwnym razie wartość wynikowa będzie ujemna.
Jeśli nie zostaną podane jednostki, zostaną użyte "ss". Zaokrąglanie wyników jest w przypadku poszczególnych jednostek realizowane w następujący sposób:
| Zestaw danych zawierający rekordy operacji szpitalnych obejmuje czasy rozpoczęcia i zakończenia operacji chirurgicznych. Czas trwania operacji chirurgicznej można obliczyć przy użyciu funkcji TIMEDIF():
|
DATEVALUE(date_text, [format]) | Przekształca tekst w datę.
Notatka:Funkcje zagnieżdżone w funkcji DATEVALUE() mogą generować nieoczekiwane wyniki, jeśli argument format nie zostanie określony. Dlatego zaleca się określanie argumentu format podczas zagnieżdżania funkcji w obrębie funkcji DATEVALUE(). Daty określone bez separatorów (na przykład "10312016") są traktowane jako milisekundy, jeśli nie jest określony argument format. Dlatego zaleca się określanie formatu podczas wprowadzania dat bez separatorów. W przypadku dat podanych z separatorami, ale bez argumentu format, format zostanie odgadnięty. Jeśli formatu nie można odgadnąć, domyślnie stosowany jest "MM-DD-YY". Funkcja DATEVALUE() może odczytywać tylko tekst ujęty w cudzysłowy lub wprowadzony w polach znakowych. Wartość pola daty/czasu nie może być używana jako dane wejściowe funkcji DATEVALUE(). | Zestaw danych dotyczących restauracji zawiera daty ostatnich kontroli sanepidu. Liczba dni, które upłynęły od ostatniej kontroli, można obliczyć przy użyciu funkcji DATEVALUE() w celu określenia bieżącej daty:
Daty i czas można formatować na kilka sposobów. Poniżej przedstawiono przykłady sposobów formatowania tekstu jako dat:
|
NOW() | Zwraca bieżącą datę i czas w formacie daty i czasu. Czas jest rejestrowany w oparciu o czas uniwersalny (Coordinated Universal Time, UTC). | Zestaw danych dotyczących restauracji zawiera daty ostatnich kontroli sanepidu. Liczba dni, które upłynęły od ostatniej kontroli, można obliczyć przy użyciu funkcji NOW() w celu określenia bieżącej daty:
|
Funkcje logiczne
Funkcje logiczne generują znakowe lub liczbowe dane wynikowe na podstawie znakowych lub liczbowych danych wejściowych. Danymi wejściowymi mogą być literały (tekst ujęty w cudzysłów bądź wartość stała) lub wartości pól. W poniższej tabeli przedstawiono kombinacje wartości pól i literałów oraz wartości, które mogą znajdować się w danych polach.
Składnia | Opis | Przykład |
---|---|---|
AND(condition,condition, ...) | Testuje dwa lub większą liczbę warunków i zwraca wartość TRUE, jeśli spełnione są wszystkie warunki. AND() należy używać w obrębie parametru condition funkcji IF().
| Zestaw danych zawiera średni wiek osób mieszkających w obrębie poszczególnych bloków spisowych. Analityk rynku chce wiedzieć, które bloki spisowe są zamieszkane w większości przez osoby z pokolenia Y. Bloki spisowe, w których średni wiek należy do zakresu pokolenia Y, można znaleźć przy użyciu kombinacji funkcji IF() i AND():
|
IF(condition, TRUE_expression, [FALSE_expression]) | Testuje warunek i zwraca wartość TRUE lub FALSE w zależności od wyniku.
Wyrażenia TRUE_expression i FALSE_expression mogą być dowolnymi prawidłowymi wyrażeniami, w tym także zagnieżdżoną funkcją IF(). Typ danych dla wyrażeń TRUE_expression i FALSE_expression powinien być taki sam (na przykład oba powinny być znakowe lub liczbowe). | Zestaw danych zawiera pola z przychodami i wydatkami sklepów, których można użyć w celu określenia statusu sklepu (zaksięgowany przychód lub strata netto). Status każdego sklepu można znaleźć przy użyciu funkcji IF():
|
ISNULL(field)* | Testuje, czy wartości w polu wynoszą null. Jeśli testowana wartość nie wynosi null, jest przypisywana wynikowa wartość 0, a jeśli testowana wartość wynosi null, jest przypisywana wynikowa wartość 1.
ISNULL() można używać samodzielnie lub w obrębie parametru condition funkcji IF(). | Zestaw danych zawiera lokalizacje kolizji drogowych z udziałem rowerzystów, a także rodzaj ścieżki rowerowej przy ulicy, na której doszło do kolizji. W przypadku kolizji, które miały miejsce na ulicy, gdzie nie ma ścieżki rowerowej, pole RouteType pozostaje puste. Zestaw danych może być aktualizowany w celu wypełnienia wartości pustych przy użyciu kombinacji funkcji IF() i ISNULL():
|
ISNOTNULL(field)* | Testuje, czy wartości w polach nie wynoszą null. Jeśli testowana wartość wynosi null, jest przypisywana wynikowa wartość 0, a jeśli testowana wartość nie wynosi null, jest przypisywana wynikowa wartość 1.
ISNOTNULL() można używać samodzielnie lub w obrębie parametru condition funkcji IF(). | Zestaw danych zawiera lokalizacje kolizji drogowych z udziałem rowerzystów, a także rodzaj ścieżki rowerowej przy ulicy, na której doszło do kolizji. W przypadku kolizji, które miały miejsce na ulicy, gdzie nie ma ścieżki rowerowej, pole RouteType pozostaje puste. Zestaw danych może być aktualizowany w celu wypełnienia wartości pustych przy użyciu kombinacji funkcji IF() i ISNOTNULL():
|
OR(condition,condition, ...) | Testuje dwa lub większą liczbę warunków i zwraca wartość TRUE, jeśli spełniony jest przynajmniej jeden warunek. OR() należy używać w obrębie parametru condition funkcji IF().
| Zestaw danych zawiera lokalizacje przestępstw w mieście. Analityk kryminalny chce zbadać wzorzec występowania kradzieży w porównaniu do innych podobnych przestępstw. Aby porównać kradzież z innymi przestępstwami, analityk musi najpierw określić, czy dane przestępstwo zostało uznane za kradzież. Typ przestępstwa można określić przy użyciu kombinacji funkcji IF() i OR():
|
* Niektóre pola bez danych można skonfigurować jako puste, a nie o wartości null. W takich przypadkach operatory ISNULL() i ISNOTNULL() nie zwrócą oczekiwanych wyników. Należy użyć odpowiednio wyrażeń field="" i field<>"" zamiast operatorów ISNULL(field) i ISNOTNULL(field).