Odniesienie przestrzenne opisuje miejsce, w którym obiekty są zlokalizowane na świecie. Większość odniesień przestrzennych to albo geograficzne odniesienia przestrzenne (wykorzystujące układ współrzędnych geograficznych) albo odwzorowane odniesienia przestrzenne (wykorzystujące układ współrzędnych odwzorowanych). W układzie współrzędnych geograficznych używany jest trójwymiarowy model elipsoidalny powierzchni ziemi służący do definiowania lokalizacji za pomocą stopni określających szerokość i długość geograficzną. W układzie współrzędnych odwzorowanych używane są informacje z układu współrzędnych geograficznych, przy czym ma miejsce ich transformacja na płaską powierzchnię. Każde odwzorowanie zachowuje niektóre aspekty danych (powierzchnia, kierunek, kształt lub odległość) kosztem innych aspektów. Dlatego istotny jest staranny dobór odwzorowań w zależności od tego, które aspekty mapy są najważniejsze. Układ współrzędnych odwzorowanych zwykle definiuje lokalizacje za pomocą współrzędnych x i y wyrażonych w metrach lub stopach.
Każde odniesienie przestrzenne zawiera identyfikator odniesienia przestrzennego (SRID). Najczęściej używanymi odniesieniami przestrzennymi podczas tworzenia map internetowych są 4326 — World Geodetic System 1984 (WGS 84) i 3857 — Web Mercator. WGS 84 to układ współrzędnych geograficznych używany w globalnym systemie pozycjonowania (Global Positioning System — GPS), co sprawia, że jest to jedno z najczęściej używanych odniesień przestrzennych. Web Mercator to standardowy układ współrzędnych odwzorowanych używany podczas tworzenia map internetowych częściowo dlatego, że dokładnie wyświetla kierunek, przez co jest przydatny do nawigacji. Jednak na mapie z układem Web Mercator wielkość i kształt obiektów będą zakłócone, zwłaszcza w pobliżu obszarów polarnych.
Włącz lokalizację
Włączanie lokalizacji jest sposobem na dodanie informacji przestrzennych do zestawu danych. W jednej z metod włączania lokalizacji używane są współrzędne (szerokość i długość geograficzna albo współrzędne x i y). Aby włączyć lokalizację ze współrzędnymi, należy wybrać odniesienie przestrzenne. Dzięki temu informacje o współrzędnych mogą być poprawnie zastosowane do danych. Jeśli w zestawie danych używana jest szerokość i długość geograficzna (liczby z zakresu od -90 do 90 i od -180 do 180), jako domyślne odniesienie przestrzenne zostanie wybrany układ WGS 84. Jeśli w zestawie danych używane są współrzędne x i y (duże liczby dodatnie lub ujemne reprezentujące metry lub stopy), domyślne odniesienie przestrzenne nie będzie wybrane. W tym przypadku odniesienie przestrzenne używane przez dane należy wybrać z listy dostępnych odniesień przestrzennych.
Mapy bazowe
Mapy bazowe dołączone do aplikacji Insights wykorzystują odwzorowanie Web Mercator jako odniesienie przestrzenne. Wszystkie zestawy danych będą wyświetlane w odniesieniu przestrzennym mapy bazowej, ale dane bazowe nie zostaną zmienione ani transformowane. Z tego względu cała analiza zostanie wykonana z użyciem odniesienia przestrzennego zestawu danych, a nie odniesienia przestrzennego mapy bazowej.
Niektóre zestawy danych, na przykład zestawy danych z funkcji Bufor/Czasy przejazdu lub map z koszami, mogą być zniekształcone na mapie bazowej z odwzorowaniem Web Mercator — zależy to od szerokości geograficznej danych. Odwzorowanie Web Mercator zniekształca szerokość geograficzną w zależności od odległości od równika. Jeśli dla danych nie jest używane odniesienie przestrzenne o podobnym zniekształceniu, analiza sama w sobie pozostanie dokładna bez względu na sposób jej wyświetlania na mapie bazowej.
Dla instytucji można tworzyć niestandardowe mapy bazowe i mogą one wykorzystywać wybrane odniesienie przestrzenne. Niestandardowa mapa bazowa może być przydatna w instytucji, jeśli używa się w niej standardowego odniesienia przestrzennego dla danych lub dane znajdują się w regionach polarnych.