


Utwórz mapę z symbolami stopniowanymi wyświetlającą symbole o stopniowanych rozmiarach w celu wskazania wartości liczbowych w taki sposób, że większe symbole reprezentują większe wartości. Do tworzenia map z symbolami stopniowanymi stosuje się typ symbolu tworzenia inteligentnych map Liczności i ilości (rozmiar). Mapy z symbolami stopniowanymi ułatwiają udzielanie odpowiedzi na takie pytania dotyczące danych, jak: Gdzie to się znajduje? Gdzie jest największe? Gdzie jest najmniejsze?
Stopniowane symbole ułatwiają rozróżnianie małych i dużych wartości, co pozwala przedstawiać różnice i dokonywać porównań na mapie. Dostosuj rozmiar symboli, aby prezentowana sytuacja była jak najbardziej czytelna.
Przykład
Towarzystwo ubezpieczeniowe dokonuje oceny w celu określenia liczby polis, które dotyczą obszarów znajdujących się w zasięgu powodzi wywołanych sztormem i oszacowania powiązanego z tym ryzyka. Do określenia obszarów powodzi wywołanych sztormem, na których zawarto polisy o najwyższej wartości, można użyć mapy z symbolami stopniowanymi wykorzystującej sumy ubezpieczonej wartości (total insured value, TIV).

Powyższa mapa z symbolami stopniowanymi jest wynikiem przeprowadzonej agregacji przestrzennej warstw polis ubezpieczeniowych i powodzi wywołanych przez sztorm. Mapa wskazuje najwyższą wartość TIV za pomocą największego symbolu na południowym krańcu.
Tworzenie mapy z symbolami stopniowanymi
Aby utworzyć mapę z symbolami stopniowanymi, wykonaj poniższe czynności:
- Rozwiń zestaw danych na panelu danych (Panel danych), aby były widoczne pola.
- Wybierz pole liczbowe
.Wskazówka:
Można wyszukiwać pola przy użyciu paska wyszukiwania na panelu danych.
- Przeciągnij to pole na stronę i upuść je na strefę upuszczania Mapa.
Zostanie utworzona mapa z symbolami stopniowanymi używająca ustawienia Liczności i ilości (rozmiar) dla właściwości Typ symbolu.
Mapa z symbolami stopniowanymi jest także tworzona podczas wykonywania agregacji przestrzennej.
Uwagi dotyczące korzystania
Kliknij przycisk Odwróć kartę
, aby odwrócić kartę mapy na drugą stronę. Na tylnej stronie karty wyświetlane są statystyki oraz znajduje się pole tekstowe, w którym można wpisać opis mapy.
Panel Opcje warstwy jest dostępny w warstwie legendy i może być użyty do wyświetlenia wartości klasyfikacji umieszczanych na mapie, zmiany stylu mapy i wyświetlenia informacji o wybranych obiektach.
Użyj karty Legenda
, aby wyświetlić wartości klasyfikacji znajdujące się na mapie z symbolami stopniowanymi i dokonać wyboru na podstawie tych wartości.
Użyj karty Symbolizacja
, aby wykonać poniższe czynności:
- Zmień wyświetlane pole na mapie lub przełącz się do mapy innego typu.
- Zmień statystyki dla wyświetlanego pola. Ta opcja jest dostępna tylko w przypadku, gdy włączono lokalizację dla zestawu danych z dozwoloną agregacją dla identycznych obiektów lub jeśli zestaw danych został utworzony przy użyciu agregacji przestrzennej.
- Zmień typ wizualizacji.
- Zmień liczbę wyświetlanych klas.
- Zmień, dodaj lub usuń pole Dzielone przez.
Użyj karty Wygląd
, aby zmienić właściwości stylu symbolu, takie jak paleta kolorów, rozmiar symbolu, grubość i kolor obrysu oraz przezroczystość warstwy.
Użyj karty Atrybuty
, aby wyświetlić szczegóły obiektów zaznaczonych na mapie.
Jak działają mapy z symbolami stopniowanymi
Mapy z symbolami stopniowanymi stosują klasyfikację danych w celu przypisania symboli do zakresów liczbowych. Zastosowana metoda klasyfikacji zależy od rodzaju używanych danych i od informacji, jakie ma przekazywać mapa.
W przypadku mapy z symbolami stopniowanymi dostępne są następujące opcje klasyfikacji:
| Metoda klasyfikacji | Opis | Przykład |
|---|---|---|
Naturalne przerwy | Klasy są oparte na naturalnych grupach właściwych dla danych. To jest klasyfikacja domyślna. Metodę naturalnych przerw należy stosować w celu podkreślenia naturalnych grup właściwych dla danych. Nie należy używać tej metody do porównywania map utworzonych przy użyciu różnych danych. | Użyj metody naturalnych przerw do porównania liczby przestępstw w dzielnicach określonego miasta. Łączne liczby przestępstw zostaną pogrupowane w taki sposób, że dzielnice o podobnej liczbie przestępstw będą prezentowane za pomocą symboli o tym samym rozmiarze. |
Równe przedziały | Dzieli zakres wartości atrybutu na grupy o jednakowych rozmiarach. Klasyfikacja równych przedziałów uwydatnia wielkość atrybutu względem pozostałych wartości i powinna być stosowana w przypadku danych mieszczących się w zbliżonych zakresach. | Użyj metody równych przedziałów do porównania wartości sprzedaży ogółem między oddziałami sklepów. W przypadku stosowania czterech koszy sklepy zostaną podzielone na 25-procentowe zakresy. |
Kwantyle | Dzieli atrybuty na kosze o jednakowej liczbie obiektów. Klasyfikacja kwantylowa może zniekształcić wygląd mapy przez umieszczenie podobnych wartości w różnych klasach. Z tego powodu tej metody klasyfikacji należy używać w przypadku danych względnie jednolitych. Klasyfikacji kwantylowej można też używać jako metody wizualnego zaszeregowania. | Użyj metody kwantylowych interwałów do porównania emisji dwutlenku węgla między poszczególnymi krajami w określonym roku. Jeśli zestaw danych zawiera informacje o emisji na obszarze obejmującym 100 krajów i zostanie zastosowanych 10 koszy, możliwe będzie rozróżnienie grup podmiotów emitujących dwutlenek węgla (10 podmiotów o największej emisji, 10 podmiotów o najmniejszej emisji itp.), ale rozróżnienie w obrębie grupy nie będzie możliwe. |
Odchylenie standardowe | Klasyfikuje obiekt na podstawie tego, na ile atrybuty obiektu różnią się od średniej. Metoda odchylenia standardowego sprawdza się najlepiej w przypadku zestawów danych o rozkładzie normalnym, a także w analizach, w których istotna jest wartość średnia lub odchylenie od wartości średniej. | Użyj metody odchylenia standardowego do porównania liczby przyjęć w szpitalach w określonym stanie. Mapa może wskazać obszary, na których znajdują się szpitale o średniej liczbie przyjęć, a także te obszary, dla których liczba przyjęć różni się od wartości średniej o wartość jednego lub dwóch odchyleń standardowych (powyżej i poniżej). |
Niesklasyfikowane | Dane liczbowe są wyświetlane na skali ciągłej, a nie w klasach dyskretnych. Metody Nieklasyfikowane należy użyć w celu uwidocznienia proporcjonalnych zmian danych. | Użyj nieklasyfikowanej skali barw, aby porównać emisję dwutlenku węgla dla poszczególnych krajów. Ta metoda, w odróżnieniu od metody klasyfikacji kwantylowej, pozwala na rozróżnienie poszczególnych krajów, ponieważ każdy kraj zostanie oznaczony symbolem o indywidualnym rozmiarze (na przykład symbol podmiotu emitującego najwięcej będzie miał trochę większy rozmiar niż symbol podmiotu drugiego pod względem wielkości emisji). |
Manualnie | Odpowiednie dla danych granice klas należy dodać ręcznie. Metody ręcznej należy użyć w przypadku, gdy do danych trzeba zastosować znane zakresy, na przykład przy tworzeniu kilku map z tymi samymi koszami. | Użyj ręcznej klasyfikacji w celu porównania liczby niezasiedlonych domów w poszczególnych dzielnicach miasta na przestrzeni czasu. Ręcznej klasyfikacji można użyć w celu wykorzystania tych samych koszy na obu mapach, co pozwoli na stosowanie wzorców i porównań nieobarczonych fałszywymi założeniami wynikającymi z różnic między klasyfikacjami. |