Funkcja interpolacji nieregularnych danych

Chmury punktów, zestawy danych LiDAR i inne przechowują dane geolokalizacyjne w postaci nieregularnie rozmieszczonych zbiorów danych punktów. Funkcja interpolacji nieregularnych danych przetwarza dane klasy obiektów punktowych o nieregularnej siatce na zestaw danych rastrowych z kwadratowymi pikselami.

Uwagi

Metodę interpolacji oraz rozmiar komórki wynikowej używanej na potrzeby funkcji rastrowej interpolacji nieregularnych danych można zmienić.

Parametry

Nazwa parametru	Opis
Próbki wejściowe	Wejściowa warstwa obiektów punktowych
Pole wartości	Nazwa pola zawierającego wartość punktów do interpolacji.
Rozmiar komórki	Wielkość komórki wynikowej warstwy rastrowej. Ta wartość może być inna niż dla rastra wejściowego, chociaż zasięg zestawu danych rastrowych pozostanie taki sam.
Metoda interpolacji	Metoda ponownego próbkowania używana na potrzeby interpolacji: Najbliższy sąsiad — oblicza wartość piksela przy użyciu najbliższego piksela. Jeśli nie istnieje piksel źródłowy, w danych wynikowych nie można utworzyć żadnego nowego piksela. Jest to opcja domyślna. Pokrywanie liniowe — za pomocą trójkątnej, nieregularnej sieci rozchodzącej się ze środka każdej komórki w nieregularnym rastrze interpoluje powierzchnię, która jest następnie konwertowana na regularny raster. Naturalne sąsiedztwo — znajduje podzestaw wejściowych danych próbek znajdujący się najbliżej punktu zapytania i nadaje im wagi na podstawie obszarów proporcjonalnych w celu interpolacji wartości. Ważone odwrotności odległości — określa wartości komórek na podstawie kombinacji zestawu punktów lub komórek próbek ważonych liniowo. Waga jest funkcją odwrotności odległości od znanych punktów lub komórek.
Promień wyszukiwania	Liczba pikseli uwzględnianych na potrzeby ponownego próbkowania. Domyślna liczba pikseli to 3.