Funkcja Kierunek euklidesowy

Dla każdej komórki oblicza odległość euklidesową do najbliższego źródła.

Wcześniejsze:

Ta funkcja jest nieaktualna.

Funkcja Akumulacja odległości zapewnia większą funkcjonalność lub wydajność.

Kierunek jest obliczany od środka każdej komórki do środka jej najbliższej komórki źródłowej.

Wartości należą do zakresu od 0 do 360 stopni, przy czym wartość 0 jest zarezerwowana dla komórek źródłowych. Dla kierunku wschodniego (na prawo) wartość wynosi 90, a wartości wzrastają zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara (180 wskazuje południe, 270 — zachód, a 360 — północ).

To jest globalna funkcja rastrowa.

Uwagi

Wejściowe dane źródłowe muszą być warstwą rastrową.

Wartości NoData istniejące w rastrze źródłowym nie są uwzględniane jako prawidłowe wartości w funkcji. Wartość 0 jest uznawana za prawidłową wartość w rastrze źródłowym. Raster źródłowy można utworzyć za pomocą narzędzi do wydzielania lub funkcji Przytnij.

W przypadku występowania obiektów źródłowych należy najpierw przekształcić je w zestaw danych rastrowych, używając funkcji Rasteryzacja obiektów. Jako rastra wejściowego dla tej funkcji należy użyć odpowiednich danych wejściowych. Zapewni to prawidłową konwersję obiektów na zestaw danych rastrowych, przy użyciu takiego samego rozmiaru komórki, zasięgu i odniesienia przestrzennego.

Maksymalna odległość jest określana w tych samych jednostkach na mapie co Raster źródłowy.

Jeśli w środowiskach geoprzetwarzania skonfigurowano opcję Maska i komórki do zamaskowania zamaskują lokalizację źródłową, obliczenia euklidesowe zostaną wykonane względem pozostałych lokalizacji źródłowych. Zamaskowane komórki źródłowe nie będą uwzględniane w obliczeniach. Zostanie im przypisana wartość NoData. Każda lokalizacja komórki, której przypisano wartość NoData na powierzchni wejściowej, będzie miała wartość NoData we wszystkich rastrach wynikowych.

Parametry

Parametr	Opis
Raster źródłowy (wymagany)	Zestaw danych rastrowych identyfikujący komórki lub lokalizacje, do których jest obliczany kierunek euklidesowy dla każdej lokalizacji komórki wynikowej. Dane wejściowe mogą być typu całkowitoliczbowego lub zmiennoprzecinkowego.
Bariery rastrowe	Raster definiujący bariery. Zestaw danych musi zawierać wartość NoData tam, gdzie nie ma żadnych barier. Bariery są reprezentowane przez prawidłowe wartości, w tym wartość zero. Bariery mogą być zdefiniowane przez raster całkowitoliczbowy lub zmiennoprzecinkowy.
Odległość maksymalna	Definiuje odległość progową, w ramach której zostanie obliczony kierunek do najbliższego źródła. Jeśli odległość do najbliższego źródła jest większa od tej odległości progowej, danymi wynikowymi dla komórki będzie wartość NoData. Domyślna odległość to zasięg rastra wynikowego.
Rozmiar komórki	Wielkość komórki używana podczas tworzenia rastra wynikowego. Jeśli rozmiar komórki został jawnie ustawiony w ramach opcji Środowiska, będzie to domyślny rozmiar komórki. Jeśli ta opcja nie została ustawiona, rozmiar komórki danych wynikowych będzie taki sam jak rozmiar w rastrze źródłowym.
Metoda odległości	Określa, czy odległości mają być obliczane przy użyciu metody planarnej (płaska powierzchnia Ziemi), czy geodezyjnej (elipsoida). Na płaszczyźnie — pomiar na płaszczyźnie używający obliczeń kartezjańskich 2D do wyliczenia długości i powierzchni. Ta opcja jest dostępna tylko przy pomiarach dokonywanych w układzie współrzędnych odwzorowanych i jako podstawa obliczeń stosowana jest powierzchnia 2D tego układu współrzędnych. Geodezyjnie — najkrótsza linia między dwoma punktami na powierzchni ziemi traktowanej jak sferoida (elipsoida). Wyniki nie zmieniają się bez względu na wejściowe lub wynikowe odwzorowanie. Notatka: Jednym z zastosowań linii geodezyjnych jest określenie najkrótszej odległości między dwoma miastami na ścieżce lotu. Nosi ona także nazwę linii koła wielkiego, jeśli zamiast elipsoidy przyjęta zostanie sfera.