Funkcja ATan2

Oblicza funkcję odwrotną do funkcji tangens (na podstawie współrzędnych x,y) dla pikseli w rastrze.

Uwagi

Funkcja ATan2 konwertuje współrzędne prostokątne (x,y) na biegunowe (r,θ), gdzie r jest odległością od początku, a θ jest kątem względem osi x.

Konwersja współrzędnych prostokątnych na biegunowe.

Równanie służące do obliczania funkcji ATan2 jest następujące:

tanθ = y / x

(gdzie θ oznacza kąt). Operacja ATan2 reprezentuje wszystkie ćwiartki macierzy kartezjańskiej (na podstawie znaku).

Wartość pierwszej określonej wartości wejściowej jest używana jako licznik w obliczeniach kąta stycznej (y). Wartość drugiej określonej wartości wejściowej jest używana jako mianownik w obliczeniach kąta (x).

W matematyce wszystkie funkcje trygonometryczne mają zdefiniowany zakres prawidłowych wartości wejściowych nazywany dziedziną. Wartości wynikowe każdej funkcji również mają zdefiniowany zakres. W przypadku tego narzędzia dziedzina i zakres są następujące:

• Dziedzina: -∞ < [wartość_wejściowa] < ∞
• Zakres: -pi < [wartość_wynikowa] ≤ pi

Ta dziedzina ma zastosowanie do obu wartości wejściowych.

Jeśli obie wartości wejściowe wynoszą 0, wartością wynikową będzie Brak danych. Jeśli pierwsza wartość wejściowa wynosi 0, wartość wynikowa wyniesie 0.

Wartości wejściowe funkcji ATan2 są interpretowane jako w jednostkach liniowych. Aby uzyskać sensowne wyniki, obie powinny mieć tę samą jednostkę.

Raster wynikowy jest zawsze typu zmiennoprzecinkowego, niezależnie od typu wartości wejściowej.

Wartości wynikowe tego narzędzia są interpretowane jako wartości bez jednostki.

Jeśli oba wejścia są rastrami jednopasmowymi lub jedno z nich jest stałą, dane wynikowe będą rastrem jednopasmowym.

Jeśli oba wejścia są rastrami wielopasmowymi, funkcja wykona operacje na każdym paśmie z jednego wejścia, a dane wynikowe będą rastrem wielopasmowym. Liczba pasm w każdym wejściowym rastrze wielopasmowym musi być taka sama.

Jeśli jedno z wejść jest rastrem wielopasmowym, a drugie jest stałą, funkcja wykona operację względem wartości stałej dla każdego pasma w wejściowym rastrze wielopasmowym, a dane wynikowe będą rastrem wielopasmowym.

Jeśli obydwoma danymi wejściowymi są rastry wielowymiarowe o takiej samej liczbie zmiennych, funkcja wykona operację dla wszystkich przekrojów o tej samej wartości wymiaru, a dane wynikowe będą rastrem wielowymiarowym. Zmienne w danych wejściowych muszą mieć takie same wymiary lub wspólny wymiar, ale nie mogą mieć wymiarów innych niż wspólny.

Jeśli jedno z wejść jest rastrem wielowymiarowym, a drugie wartością stałą, funkcja wykona operację dla wszystkich przekrojów dla wszystkich zmiennych względem wartości stałej, a dane wynikowe będą rastrem wielowymiarowym.

Parametry

Nazwa parametru	Opis
Raster	Dane wejściowe, które określają licznik lub wartość y używaną podczas obliczania funkcji odwrotnej do funkcji tangens.
Raster2	Dane wejściowe, które określają mianownik lub wartość x używaną podczas obliczania funkcji odwrotnej do funkcji tangens.
Typ zasięgu	Wybierz zasięg do użycia w rastrze wynikowym: Pierwszy — do określenia zasięgu przetwarzania zostanie użyty zasięg pierwszego rastra wejściowego. Iloczyn — do określenia zasięgu przetwarzania zostanie użyty zasięg nakładających się pikseli. Jest to opcja domyślna. Suma — do określenia zasięgu przetwarzania zostanie użyty zasięg wszystkich rastrów. Ostatni — do określenia zasięgu przetwarzania zostanie użyty zasięg ostatniego rastra wejściowego.
Typ rozmiaru komórki	Wybierz rozmiar komórki do użycia w rastrze wynikowym. Jeśli rozmiar wszystkich komórek wejściowych jest taki sam, wszystkie opcje zwrócą ten sam wynik. Pierwszy — użyj pierwszego rozmiaru komórki spośród rastrów wejściowych. Minimalny — użyj najmniejszego rozmiaru komórki spośród wszystkich rastrów wejściowych. Maksymalny — użyj największego rozmiaru komórki spośród wszystkich rastrów wejściowych. Jest to opcja domyślna. Średni — użyj średniego rozmiaru komórki spośród wszystkich rastrów wejściowych. Ostatni — użyj ostatniego rozmiaru komórki spośród rastrów wejściowych.